Ik ben nu 3 dagen vanuit huis aan het werk, samen met mijn vriend en ook de kinderen zijn thuis. Vol goede moed zijn we samen van start gegaan! De kinderen enthousiast over een paar weken niet naar school en wijzelf vol goede voornemens om hier het beste van te maken. Het weer lijkt ook haar steentje bij te dragen: de zon laat zich regelmatig zien, de vogels laten zich horen en de temperatuur is zacht… Dit gaat lukken!
Maar poeh… wat een uitdaging!
Er komt zoveel op ons af: zo werkt de school hard en is bijzonder creatief in het zorgen voor aanbod van onderwijs online en het ondersteunen van gevraagd schoolwerk vanuit huis. Boeken en schriften zijn opgehaald, de mailbox is volgestroomd met instructie… we kunnen aan de slag! Ook de werkgever schakelde in mum van tijd over naar het faciliteren van thuis werken door medewerkers.
Alle laptops, tablets, toetsenborden en monitoren in huis zijn tevoorschijn gehaald… hoppa wij staan aan!
En mijn hoofd zit vol. Na 3 dagen al…
Hoe zorg je voor een goede structuur en balans?
Het vraagt duidelijk om afstemming met je partner, je kinderen en met jezelf!
Wij proberen de kinderen een duidelijke structuur te bieden. We hebben nu een planbord per dag. Maar ook momenten van beweging dragen bij aan tijd voor onszelf en geven nieuwe energie.
Tussen alle berichtjes en mailtjes door, viel mijn oog op dit artikel in de NRC ‘Thuis werken met je familie – dat is de hel’. Gelukkig maar, ik ben niet de enige… ook een geruststellende gedachte.