“Het verschil tussen een bloem en onkruid is een oordeel.”
Deze uitspraak van Loesje leidde tot een interessant gesprek over gif toedienen of om vergiffenis vragen, over procedures volgen versus innovatief gedrag durven tonen…
Geen gif, maar schoffelen en wieden
Zo gaat de biologische tuinder om met onkruid. Onkruid mag er zijn. Deze tuinders accepteren dat het land nooit helemaal onkruid vrij zal zijn. Onkruid mag er zijn zolang het je gewas niet overwoekert of licht, water of lucht weghaalt van het gewas.
Onkruid thuis en op het werk
‘Hoe kijk jij aan tegen onkruid?’, vroeg ik mijn coachee. Zijn antwoord was helder: thuis heeft hij een tuin vol onkruid, waarin de natuur gewoon haar gang kan gaan. Behalve dat er zeker sprake is van ‘liever lui, dan moe’ geniet hij ook van zijn tuin met de mooie bloemen die tevoorschijn komen.
‘Wat zou jij als onkruid bestempelen op je werk? Welke lastige situaties kom je nu tegen?’
Mijn coachee merkt hierbij op dat onkruid door de organisatie al snel gezien wordt als mensen die afwijken van de procedure. Terwijl in zijn beeld procedures soms als gif lijken te werken, gif op innovatief gedrag, gif op gedrag wat nodig is voor vernieuwing en ontwikkeling. Ideeën en creativiteit in mensen ziet mijn coachee als bloemen die je de ruimte moet geven om te groeien. Toch wordt dit door veel organisaties als onkruid bestempeld en veel procedures in organisaties zijn erop gericht om het ontstaan van onkruid tegen te gaan.
Herken jij dit binnen jouw organisatie? Dat er steeds nieuwe procedures worden beschreven, instructies op papier worden vastgelegd, in de hoop of wellicht overtuiging dat iedereen zo het hierbij behorende gedrag laat zien? Procedures die worden beschreven om zo als het ware grip op gedrag te krijgen. Veelal zijn het opgelegde procedures, die soms in de weg staan van gedrag waar mensen intrinsiek voor gemotiveerd zijn. Dat wat met procedures wordt nagestreefd kan zomaar wrijving veroorzaken met andere doelstellingen of belangen.
Gif versus vergiffenis
Bij mijn coachee ontstaat deze wrijving vooral wanneer procedures het creatieve en innovatieve gedrag tegenhouden, wat volgens hem hard nodig is om klanten beter aansluitende diensten te verlenen. Deze procedures ziet hij als gif voor vernieuwing en ontwikkeling. Hij vraagt liever later om vergiffenis bij zijn baas, nadat hij is afgeweken van de procedure en zo wel een nieuwe opdracht heeft binnengehaald…
Wauw wat een lef, moed en vertrouwen!, denk ik terwijl ik hierop door mijmer onderweg naar huis.
Stel jezelf ook eens deze vraag!
Ik nodig je uit om zelf ook eens te reflecteren met het oog op ‘onkruid’:
Wanneer mag er voor jou ‘onkruid’ zijn in je leven?
Waar in jouw werk kan jij schoffelen en wieden en zo ruimte maken voor groei?
Trek je wandelschoenen aan, loop de natuur in en stel jezelf deze vragen. Ik ben benieuwd welke inzichten dit jou oplevert!